Obietnica to fundament dzisiejszych czytań mszalnych i naszej relacji z Bogiem. Bóg objawia się człowiekowi i składa mu obietnicę - że będzie mu błogosławił, że obdarzy go potomstwem i życiem wiecznym. Nie możemy jednak zapominać, o czym bardzo mocno przekonuje nas życie Jezusa Chrystusa, że spełnienie tych obietnic dokona się w sposób zupełnie przez nas nieprzewidziany i że dokona się na drodze krzyża.

 

Śledząc historię zawarcia przymierza Boga z Abrahamem możemy dostrzec, że osobą aktywną jest przede wszystkim człowiek. Natomiast działanie Boga objawia się wtedy, gdy kończą się ludzkie siły (sen Abrahama) i pojawia się zwątpienie (lęk i ciemność). W takich okolicznościach, gdy zawodzą ludzkie środki i ludzka logika, gdy człowiek odkrywa i doświadcza kresu swoich możliwości, wtedy Bóg ma otwarte pole do działania. Dopiero wówczas droga Krzyża, jedyna jaka człowiekowi zostaje, objawia się jako droga zwycięstwa, droga do nowego życia. Oby ten czas Wielkiego Postu stał się dla nas czasem umocnienia wiary w spełnienie obietnic Boga oraz ufnej zgody na drogę, która nas do nich doprowadzi.

Czas Wielkiego Postu jest czasem pokuty i nawrócenia. Pewnie nie jeden raz ulegałeś pokusie, by patrzeć na siebie przez pryzmat skuteczności. Możemy patrzeć na własne postepowanie widząc w nim drogę do zyskania autorytetu, podziwu czy nawet „zapracowania” na zbawienie. Możemy oczekiwać od Boga „zapłaty” za nasze dobre uczynki. Na szczęście przychodzi taki czas jak Wielki Post, gdy odkrywamy, że nie mamy niczego. Pan Bóg daje nam wówczas poznać, że nawet to, co składamy Mu w ofierze pochodzi z Jego łaski (Por: „Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie”, Pwt 26,10). W gruncie rzeczy, wszystko jest łaską, jakiej Bóg udziela nam przez Jezusa Chrystusa, przez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. «Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, * osłonię go, bo poznał moje imię. Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham † i będę z nim w utrapieniu, * wyzwolę go i sławą obdarzę» (Ps 91, 14 – 15) - mówi Bóg przez Psalmistę. Te słowa dziś właśnie są skierowane do Ciebie.

Ubiegłej niedzieli zastanawialiśmy sie, kim chcemy być i jacy chcemy być. Słowo Boże, które przenika jak miecz obosieczny, konfrontowało nas z naszymi pragnieniami, czynami, wyborami. Może dla kogoś tamto spotkanie było tak trudne i wymagające, że zrezygnował z dzisiejszego.

Jeśli jednak jesteś, stajesz przed Panem i dzisiaj otwierasz się na to, co On chce Ci powiedzieć, to już jesteś zwycięzcą: "Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa" (1 Kor 15, 57).

Zobacz, jak dobry jest Bóg, który za Ciebie walczy i dla Ciebie zwycięża! Nie jesteś sam i nie musisz samotnie stawiać czoła wszystkim trudom i przeciwnościom. Zwyciężasz - przez Jezusa Chrystusa. Jezus - "Bóg, który zbawia" - stoi u Twojego boku i jedyne o co prosi, to byś pozwolił Mu walczyć za Ciebie. Trzymaj się mocno Jego słowa, które jest życiem, a staniesz się nie tylko zwycięzca, ale też źródłem światła dla świata.

 

Kiedy na świat przychodzi jakieś dziecko, przyjaciele i bliscy zastanawiają się, do kogo jest ono podobne. Sami rodzice doszukują się w nim podobieństwa do siebie samych. W zarysie ust czy kształcie nosa rozpoznają cechy charakterystyczne ojca lub matki albo ich rodzin. Rodzimy się już z zapisanymi cechami fizycznymi, które odziedziczyliśmy po naszych przodkach. Zaś w ciągu życia nabieramy podobieństwa do najbliższych przez naśladownictwo gestów, sposobu wyrażania dokonywane wybory czy hierarchię wartości.

Początkowo to naśladownictwo ma charakter bardzo zewnętrzny. Z czasem jednak musi dojść do uwewnętrznienia wartości i światopoglądu, ponieważ gdy dorastamy zaczynamy samodzielnie szukać odpowiedzi dotyczących sensu i celu życia. Bywa, że nasz światopogląd jest tożsamy z tym, jaki wpajali nam rodzice. Bywa, że różni się diametralnie. Wszystko zależy od tego, kim jesteśmy w swoich oczach.

Kim jestem? Niech to pytanie prowadzi Cię przez dzień dzisiejszy. Niech brzmi w twoich uszach przy każdym wypowiedzianym słowie, przy każdym geście, każdej decyzji czy wyborze, jaki podejmiesz. Co twoje słowa, wybory, czyny mówią o Tobie? Może trwasz w przekonaniu, że jesteś dobrym chrześcijaninem. Czy to, co robisz jest z tym zgodne? Może chlubisz się tym, że jesteś dzieckiem Boga. Ale czy jesteś tak jak On miłosierny? Czy rzeczywiście nosisz w sobie obraz Człowieka niebieskiego?